Angsten

Angsten door verlies van gronding:
Op het moment dat een dier (of mens) niet goed gegrond is, kan dit gaan tornen aan het zelfvertrouwen en aan het gevoel van veiligheid; het dier kan onzekerheden en angsten gaan ervaren / ontwikkelen, wat van invloed kan zijn op het gedrag van het dier. Voorbeeld een hond met verlatingsangst, die onzindelijk wordt, als het alleen gelaten wordt.

Het is dan van belang om de oorzaak van verlies van gronding op te sporen en te helen in het energiesysteem. De oorzaken kunnen te vinden zijn op de verschillende niveau’s van het energiesysteem: persoonlijk zelf, hoger zelf, kosmisch zelf en/of innerlijk kind. De ervaring leert, dat de oorzaken heel vaak terug te vinden zijn op het niveau van het innerlijk kind, de zogenoemde jeugdervaringen / -trauma’s.

Bijvoorbeeld: een slechte start in het leven (bv gecompliceerde geboorte), scheiding tussen moeder en kind (veulens, pups, kittens), geen verbinding tussen dier en nieuwe eigenaar, van eigenaar naar eigenaar (geen gevoel van een thuisbasis), mishandeling, een verblijfplaats waar het dier zich onveilig heeft gevoeld (bv een asiel ook al doen deze medewerkers hun uiterste best om een dier zo goed mogelijk op te vangen), een vervelende ervaring (aangereden zijn door een fiets/auto, gevecht met een ander dier), et cetera.

Door een schoning van het energiesysteem en de oorzaken van de disbalans en verlies van gronding te repareren / helen, wordt de gronding hersteld. Met als gevolg dat het dier weer goed en stevig met de voeten op de grond staat, daardoor weer zijn eigen kracht ervaart en weer zelfvertrouwen heeft. Je dier zal zich energiek, fit en weer blij voelen en kan zich weer op een positieve manier manifesteren. Daarbij ontvangt de eigenaar in het nagesprek een aantal tips / adviezen, wat het dier kan helpen / ondersteunen.

Voorbeeld casus:
Een eigenaar meldt zich bij mij met een hulpvraag over haar hond, welke last heeft van ernstige verlatingsangst. Op het moment dat het dier alleen wordt gelaten, schiet deze in de stress/paniek, begint te hijgen, piepen en janken en is onzindelijk op de momenten dat deze alleen gelaten wordt. Bij aankomst wordt het huis aangetroffen met plasjes urine en poep. Andere aanwijzingen voor verlatingsangst kunnen zijn: overmatig blaffen, janken en piepen, sloopgedrag, onrust en/of hyperactiviteit voorafgaand aan en tijdens het alleen zijn, compulsief gedrag (ijsberen, rondjes draaien), hyperactieve reacties bij thuiskomst, waarbij het lang duurt voordat de hond weer in staat is om zich te ontspannen.

In het geval van deze casus, waren de oorzaken voor het merendeel te vinden op het innerlijk kind niveau. De hond (van nature heel liefdevol, speels en blij) had als pup de scheiding met zijn liefdevolle moederhond als traumatisch ervaren. Daarna kwam de hond bij een nieuwe eigenaar, die geen echte aandacht voor hem had, vervolgens belandde de hond in een asiel. Al deze ervaringen hadden hem een gevoel van onveiligheid, eenzaamheid en liefdeloosheid gegeven. Het niet hebben van een warme en veilige thuisbasis, waar hij juist zo een behoefte aan had. De nieuwe eigenaresse bood hem alles wat hij in zijn jonge jaren gemist had en waar hij zo naar verlangde (een liefdevolle verbinding, iemand die de moeite neemt om hem echt te zien en te horen, een warme, liefdevolle en blijvende thuisbasis).

Ondanks de nieuwe en zeer gewenste situatie voor de hond, veranderde het gedrag van de hond niet, omdat de oude programma’s (jeugdtrauma’s) actief bleven. Zolang het energiesysteem én de oorzaken (jeugdtrauma’s) niet geheeld worden en de gronding niet hersteld wordt, zijn zowel de hond als de liefdevolle eigenaresse niet in staat om het gedrag van het dier te veranderen.

Een healing kan dan uitkomst bieden om een gedragsverandering te bewerkstelligen. Door het opsporen van de oorzaken en deze te helen én daarmee ook de gronding te herstellen, kan het zijn dat het gedragsprobleem na één healing is opgelost.

Door de healing én ook dankzij de eigenaresse (die zich bewust was geworden van de behoeften van haar dier door de dierencommunicatie en door het opvolgen van de tips/adviezen vanuit de healing), is de hond van bovengenoemde casus getransformeerd van een onzekere hond met verlatingsangst en onzindelijkheid, naar een hond, die vreugdevol, stabiel en vol zelfvertrouwen in het leven staat. Eigenaresse en dier genieten elke dag van elkaar. Zijn basisbehoefte bleek te zijn: veel knuffelen en spelen (agility) met zijn eigenaresse. Dat past helemaal in het profiel van deze hond.